UFONAUT
Arachnophobia Records
Soms zijn er van die bands, die proberen iets unieks te creëren met al bestaande stijlen. Entropia uit Polen is zeker zo'n band. Ze putten uit meer dan black metal alleen. Er zijn ook invloeden uit sludge, post-rock en ook nog wat psychedelica. Een bonte mengeling die gelijk vanaf de opener je bij de strot pakt. Agressie wordt vermengd met meer experimentele stukken en wordt gehuld in een duistere sfeer van waar heb ik u daar. Samsara houdt de aandacht ook vast en heeft een intressante psychedelische duitstere synth partij die samen met de gitaren een beklemmende sfeer neerzet. Er wordt zelfs gegrooved. Hello, sludge. Interessant nummer.
Het titelnummer switch tussen snel en midtempo met rollende bassdrums en een tandje tegenstrijdigheid. Wars van eenvoud. Gewoon er vol in en er zelfs aparte riffs in proberen te gooien en blasten maar. Progressief? Jawel! Apogeum is ook progressief en sfeervol en blijft richting het einde in een bepaalde psyche hangen. Interessant. Mandala is minstens net zo interessant of zelfs nog beter dan Apogeum. De toetsen hebben daar ook een hand in. Paradox en Veritas pakken mooi door in deze sferen.
Deze tweede plaat is zeker interessanter dan de eerste, Vesper. Die al beter was dan de EP Chimera. Er zit een stijgende lijn in en hopelijk kunnen ze dat ook met de volgende plaat. Dat moet dan echt een klapper van jewelste worden. Overtuigend goed. In de gaten houden deze band!
Tracks:
1. Fractal
2. Samsara
3. Ufonaut
4. Apogeum
5. Mandala
6. Paradox
7. Veritas
Band:
Marek Ceńkar - Basgitaar, Zang
Patryk Budzowski - Drums
Damian Dudek - Keyboards
Michał Dziedzic - Zang, Gitaar, Samples
Kuba Cołta - Gitaar
Review door Mark