Baroeg, Rotterdam
Vandaag staan in Baroeg 3 Nederlandse metalbands, te weten Misantrophia, Fenris en Onheil. Het belooft een warm avondje te worden.
Als ik rond half 8 de Baroeg binnenstap, is Misanthropia al aan zijn set begonnen. Ik zag de band vorig jaar nog in Dordrecht en het valt mij op dat vandaag de kandelaren en kaarsen zijn thuis gelaten. Wat minder sfeer dus, maar het zag er destijds ook wat kitscherig uit als ik heel eerlijk ben. De muziek is nog steeds hetzelfde. Melodieuze blackmetal met toetsenpartijen, waardoor het doet denken aan het oudere werk van Dimmu Borgir en Carach Angren. De Brabantse band leverde eerder dit jaar met Omerta hun 3e album en vanavond worden daarvan de nodige nummers gespeeld. Men kan terugkijken op een goede show.
Fenris is ook geen onbekende meer. De band gaat al heel wat jaartjes mee. Men presenteert vanavond hun 3e plaat genaamd in ...en doodenakkers tot den horizon en doet dat door het gehele album integraal te spelen. Het was lang wachten op een nieuw album (maar liefst 11 jaar!), maar het mag er zijn. Black -en vikingmetal gaan opnieuw hand in hand. Hier en daar komt er ook een rustige passage voorbij, en waar ik dat in het verleden wat misplaatst vond, past het nu wel goed in het nummer. Ook zanger Gilbert blijft een uitstekende zanger, die me ook wat doet denken aan A.A. Nemtheanga van Primordial getuige zijn theatraal voorkomen. Zowel band als publiek kan terugkijken op een mooie presentatie.
Aan Onheil de taak om deze warme avond af te sluiten. Immers, de thermometer geeft 27 graden aan bij de bar. Niet echt een lekker temperatuurtje om in te spelen. Desondanks gaat de band er vol voor. Het is het eerste optreden wat ik zie met nieuwe bassist Tibor (Aratron, Obtruncation) in de gelederen. De band speelt met 3 gitaristen en dat komt het geluid zeker ten goede. In het verleden speelde men een vorm van furieuze en woeste blackmetal . Daar is vandaag niks van te merken. Begrijp me niet verkeerd, de blackmetal is nog steeds venijnig, maar hier en daar komen ook steeds meer melodielijnen bovendrijven. Een soort (oude) Immortal meets Iron Maiden. De spelvreugde spat er vanaf af! Dit slaat ook over op het publiek, wat, ondanks de hitte, lekker aan het headbangen is. Als de tijd er op zit, schreewt men dan ook om een toegift. Die komt er dan ook waarvan de titel mij even ontschoten is. Prima afsluiting van een leuk avondje metal.