Dynamo, Eindhoven
Op een mooie herfstdag bezochten ik en een maat van me Eindhoven. Niet om de stad te bezichtigen, maar om naar de tweede dag van het Bloodshed Festival te gaan. In het verleden stond dit festival voornamelijk bekend om de grindcore, maar in de loop der jaren kwamen er meerdere stijlen de hoek omkijken, zoals punk, death, sludge en vandaag zelfs country en techno! Ook vandaag staan er weer interessante bands op het programma.
Wij beginnen de dag met Venom Prison op de mainstage. Een band die het midden houd van grind, death en sludge. De backdrop ziet er mooi uit (afbeelding van de hoes van het laatste album Animus) en ook muzikaal is het interessant. Zangeres Larissa schreeuwt werkelijk haar longen uit haar lijf. Behoorlijk intens dus. Prima opener!
Op youtube klonk Maresvin niet echt uitnodigend, maar live is het een feest! De band houd niet van lang, want de band geeft gas en de nummers zijn kort. De zanger krijst, schreeuwt en grunt zich door de set heen. In de kelder komt de band goed tot zijn recht!
De band Kommando is dan weer het andere uiterste. Op youtube klonk de band goed, maar live lijken de nummers teveel op elkaar. Een teleurstelling. Ik heb de zaal dan ook voortijdig verlaten, om de vele merchandise kraampjes eens met een bezoek te vereren.
Gauw door naar Phantom Corporation. Hier kon ik van tevoren nergens wat over vinden. Maar de band speelt prima en zit nog het dichts tegen de death aan. Het doet me denken aan een band als Exhumed. Niet verkeerd dus.
Na een eetpauze (vegaburger) keren we terug in de kelder. Daar is het brute Headcleaner al begonnen. De band doet me qua drumwerk denken aan bands als Dying Fetus en Misery Index. Het betere hakwerk dus! De zanger doet me dan weer denken aan zanger Barney van Napalm Death. Lekker bandje dus!
Ik noemde vooraf dat een stijl als country ook vertegenwoordigd is. Die komt in de vorm van Joe Buck Yourselfop de mainstage. Slechts gewapend met zijn rauwe stem, gitaar en een soort van drumpedaal tegen zijn gitaarkist, vuurt hij zijn nummers het publiek in. Ik was vooraf wel benieuwd of het publiek dit wel zou waarderen, maar de zaal blijft gedurende het optreden goed vol en vooraan zingen ze zelfs mee. Joe Buck zorgt voor de nodige afwisseling en doet dat prima!
Wojczech, dat volgend jaar ook op Netherlands Deathfest speelt, speelt daarna in de kelder. Omdat we wat laat waren, is het bijna geen doen om ons door de mensenmassa te wurmen. We houden het dan ook na een tijdje voor gezien. Volgende keer maar dus in de herkansing.
Het is de eerste keer dat ik Malignant Tumour aanschouw. De ‘Motörhead on speed’ band is in goede doen en speelt een prima set. Het publiek lust er wel pap van getuige de beweeglijke pit. Niet erg origineel, maar o zo aanstekelijk.
Een paar jaar geleden zag ik Bitterness Exhumed al eens op Bloodshed. Toen deed men hun ding vroeg op de dag op de mainstage en was er nog weinig volk op de been. Hoe anders is het nu. De heren spelen rond een uur of 8 in de kleine kelder. Het is er behoorlijk vol. Ook nu kan de grindcore/sludge mij prima bekoren. Dan weer snel, dan weer lekker traag. Prima!
Het optreden van Trap Them van vandaag gaat de geschiedenisboeken in als zeer memorabel. Spijtig genoeg gaat het dan niet om het muzikale vakmanschap van de band (die is vandaag ook gewoon goed hoor), maar meer omdat zanger Ryan tijdens de show van een box afspringt en zo lelijk neerkomt dat hij zijn beide hielen breekt en één enkel, zo blijkt later. Enkele andere show zou gelijk worden gecanceld, maar niet deze show. Strompelend en bijna liggend maakt hij de show af en vergaat duidelijk van de pijn. Toch geeft hij alles! Respect! Ook omdat de band de tour niet cancelt, maar die gewoon afmaakt. Hulde!
Dirty Protest bestaat uit leden van Radio Bikini, die ook al eens op Bloodshed speelden. Eerstgenoemde band speelt voornamelijk oude punk en doet dat prima. De zangeres staat haar mannetje en vooraan kunnen de meeste mensen niet stil blijven staan.
Victims bestaat ook al een tijdje, maar ik zie ze vandaag pas voor het eerst. De band speelt een degelijke grindcore set. Niets meer, maar ook zeker niet minder.
Omdat spoorwerkzaamheden roet in het eten gooit, zijn we genoodzaakt om eerder te vertrekken. Atari Teenage Riot is dan ook de laatste band die we zien. Vanaf het balkon is het een mooi zicht. Toch wel een beetje vreemd om dit keer een DJ van achter een draaitafel te zien in plaats van een drummer, gitaristen en een zanger. De DJ word bijgestaan door frontman Alec Empire en nog iemand. Hoewel dit compleet andere muziek is, staat de zaal behoorlijk vol en gaat het ook behoorlijk los. De muziek heeft dan ook het opgefokte sfeertje wat grindcore ook heeft natuurlijk.
Kortom, deze editie gaat de boeken als zeer divers. Ik heb dan ook weer uitermate genoten van de bands, het sfeertje en het bier. Ohja, de vegaburger was ook best lekker
