3 tm 5 maart, Tilburg
Zo, daar was dit festival dan alweer! Een waar walhalla voor liefhebbers van extreme metal. Wederom 3 dagen barst 013 en Patronaat werkelijk uit zijn voegen bij zoveel muzikaal geweld. Ook de bezoekers komen wederom overal vandaan. Het belooft een mooi weekend te worden!
VRIJDAG
Nadat ik mijn spullen heb gedropt bij mijn hotel in Breda is het tijd om naar Tilburg te gaan. De eerste band waar ik een glimp opvang is Sick Of Stupidity. De snelle grind is een mooie opwarmer. Maar omdat er nog zoveel bands spelen, besluit ik de vele merchandise kraampjes eens met een bezoek te vereren.
Collision is dan ook de eerste band die ik langer dan 5 minuten zie. De Nederlandse band staat er nog wat onwennig bij op het grote podium, maar hun death/grind klinkt zeker niet verkeerd.
Omdat er straks een aantal bands spelen die ik heel graag wil zien, besluit ik om even een hapje te gaan eten en dat kan prima op de begane grond van het Patronaat. Hier staan ook veel merchandise kraampjes en er is een foodcorner.
Als ik terug kom in 013, staat Exhumed inmiddels in de startblokken. Niet echt leuk om de band al zo vroeg aan het werk te zien, maar de speelvreugde is er niet minder om. Het geluid mag er ook zeker zijn. Men opent het bal met All Guts, No Glory, waar achtereenvolgens uiteraard As Hammer to Anvil gespeeld word. Met Dysmorphic word er ook wat recenter werk gespeeld, maar ook komen er nummers van Gore Metal voorbij. Ook komt de gebruikelijk podiumact met de ‘kettingzaag’ langs. Helaas zie ik niet het einde van de set, omdat bekenden graag een goede plek bij volgende band willen hebben.
De volgende band is namelijkBrodequin. Met een Nederlandse drummer in de gelederen blazen ze zich een weg door de set heen. Het materiaal is erg snel en bruut en ook de zanger kan voornamelijk laag grunten, dat me doet me denken aan Mortician. Aan het einde van de set kan ik nog nauwelijks de nummers uit elkaar houden, maar de heren hebben, op een paar schoonheidsfoutjes, een prima optreden neer gezet.
De crust/punk van Discharge is na de vorige band even omschakelen, maar klinkt zeker niet verkeerd. Toch zie ik er niet veel van, omdat de volgende leuke band alweer klaar staat.
Gorgasm gaat als een bezetene te keer in de kleine zaal! Hier is geen ontsnapping mogelijk; alles word vakkundig weggebeukt. De heren staan er misschien wat statisch bij, maar niemand die daar om maalt. Heerlijk optreden!
Poeh, het gaat voorlopig nog even door met de goede bands. Repulsion zet ook een prima optreden neer. Het is misschien niet zo goed als op Roadburn vorig jaar (wat ook een beetje aan het geluid ligt), maar de heren doen hun best.
Zo, dan is het even bijkomen en is het tijd om weer even wat te eten.
Door onduidelijke redenen begint het optreden van Terrorizer veel te laat. Pete "Commando" Sandoval is het enige overgebleven oerlid. Her en der vang ik daarover wat negativiteit op. Maargoed, muzikaal klinkt het vrij aardig wat dit trio laat horen.
Door de uitloop van Terrorizer moet ik het optreden van Wormrot helaas aan me voorbij laten gaan en is het wachten op de hoofdact van de avond: Bloodbath. De band opent met Outnumbering the Day. Vervolgens speelt men oa So You Die, Breeding Death, Ways To The Grave en mijn favoriet Like Fire. Hoewel ik nu wel gewend ben aan Nick Holmes als zanger, blijf ik toch Mikael Åkerfeldt missen. Dat is naar mijn mening toch een betere zanger. De band besluit de set met het onvermijdelijke Eaten.
En zo komt er een einde aan dag 1 voor mij. Na wat na geborreld te hebben, besluit ik het hotel maar eens op te gaan zoeken.
ZATERDAG
Na een goede nachtrust kom ik iets voor 1 uur aan bij 013. Ik ben eigenlijk te vroeg, want de deuren zijn nog dicht. Maarja, je kan maar beter te vroeg ergens zijn, dan te laat nietwaar? Het is dan ook even wachten op de eerste band van de dag: Disavowed. De band stond 2 jaar geleden ook al als opener op de bühne, toen nog onder de noemer Neurotic Deathfest. De band maakt vandaag wat minder indruk, maar de band speelt verder prima. De zanger laat zich net als 2 jaar geleden dragen (letterlijk) door het publiek.
In de kleine zaal maakt het Colombiaanse Carnivore Diprosopus zijn opwachting. De mix van slam en death valt in goede aarde. De zanger is lekker opgefokt en de bassist hanteert zijn instrument alsof ie een geweer vasthoudt. Grappig om te zien!
Helaas zie ik niet veel van Dead Congregation. Maar wat ik zie maakt veel indruk. De zaal is helemaal volgeladen om dit Griekse geweld te aanschouwen. Hopelijk doen ze binnenkort weer eens Nederland aan.
Malignancy wilde ik ook namelijk voor geen goud missen. De technische death is een lust voor het oor en oog. Er word strak gemusiceerd. Het is gaaf om de drummer zo aan het werk te zien. De zanger heeft de lachers op zijn hand, zo strooit ie met de nodige grapjes. Leuke, maar vooral strakke show!
Daarna vind ik het tijd om weer even wat te gaan eten. Na wat omzwervingen via Antigama (wel aardig) en Inferia (ook aardig), beland ik bij Tsjuder, maar dat kan me niet echt boeien.
Kerasphorus is de eerstvolgende band die ik zie. De band bestaat uit leden van Angelcorpse, zoals Pete Helmkamp en Gene Palubicki. Drummer Ron Parmer heeft ook een verleden in Angelcorpse, dus 3 keer raden waar deze band de mosterd vandaan haalt. Misschien dat Kerasphorus toch net even wat extremer is. Men treedt aan met bontmutsen op en dat maakt het nog wat duisterder. Tegendraads gitaarwerk word gecombineerd met ratelende drums. Geen rustpunten in deze set!
Na wat socializen met wat bekenden, betreed ik de kleine zaal voor het optreden van Defeated Sanity. Ik zag de band al in januari ook al in Tilburg en toen speelde de band een brute set. Voor deze gelegenheid brengt de band vandaag het werkstuk Dharmata ten gehore. Dit stuk kent geen brute deathmetal, maar is meer progressieve, technische death en Max Phelps (Death DTA) is vandaag de zanger. Op plaat trek ik deze plaat niet echt en ook live is het behoorlijk wennen. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van het brute werk van deze band en de band staat vandaag enorm strak te musiceren maar ik kan niet zoveel met dit werk. Ik hou het dan ook voortijdig voor gezien. Volgende keer beter!
Na een stevige maaltijd is het tijd voor het leuke gezelschap van Birdflesh. Deze Zweden maken er altijd wel een leuk feestje van en vandaag is het niet anders. Verscholen achter hun wat aparte maskers brengen zij een strakke set waar het moeilijk stilstaan is. De mensen in de pit maken daarom ook overuren. Gaaf optreden!
Het is nogal een overgang van goregrind naar doommetal. Candlemass is bij terugkeer in de grote zaal zojuist begonnen aan zijn set. Het is een welkome afwisseling in het programma. Even bijkomen van de voorgaande brute bands. Lang kan ik er niet van genieten, want de volgende band trekt alweer mijn aandacht.
Ghoul staat namelijk op punt van beginnen. Het is goed te merken dat deze band met Gwar getoerd heeft. De bandleden hebben allemaal juten zakken op hun hoofd. De band speelt een mix van death, grind en thrash en doet dat met verve. Op het podium gebeurt ook van alles. Zo zien we meerdere verklede personen die verhaaltjes vertellen en zogenaamd ‘bloed’ het publiek inspuiten. Visueel is er dan ook van alles te beleven. Toch gaat het om de muziek en die gaat na een tijdje toch wat vervelen. Vandaar dus dat ik het na een tijdje voor gezien houd, ook om nog even bij Cianide te gaan kijken.
Die band speelt namelijk in het Patronaat en brengt old school death ten gehore. Dat klinkt niet verkeerd, maar lang kan ik er ook niet van genieten aangezien de band bezig is met zijn laatste nummer.
General Surgery is de laatste band die ik vandaag zie. De band doet me denken aan Carcass en gaat er altijd wel goed in. Na dit geweld, heb ik nog een stel Duitsers de weg naar café Little Devil gewezen waar het goed toeven is. Na een tijdje ben ik naar mijn hotel gegaan.
ZONDAG
Nog behoorlijk brak van de vorige avond besluit ik om eerst even te gaan eten in een restaurant in Tilburg. Aangekomen bij 013 zie ik nog wel een stukje van Corpsessed, maar het is te weinig om er echt een oordeel over te vellen.
Embryonic Devourment is op toer met Carnivore Diprosopus en Mailignancy en mag vandaag het spits afbijten in de kleine zaal. Het materiaal is behoorlijk technisch. Te technisch zo op de vroege zondag naar mijn mening. Ik zie nog wel dat de zanger van Carnivore Diprosopus een nummer meedoet, maar dan hou ik het voor gezien.
Daarna besluit ik om wat bands links te laten liggen en mijn cd-collectie aan te vullen en nog wat te gaan eten.
Ik zie wel een groot gedeelte van Craft vanaf het balkon. Deze band speelt voornamelijk midtempo blackmetal en bevalt me wel. Niet dat het erg bijzonder is wat deze heren ons voorschotelen, maar het klinkt wel aardig.
Dan is het tijd om naar de Patronaat te gaan. Enkele dagen geleden heb ik namelijk kennis genomen van de muziek van de band Vastum en dat deed me verlangen naar hun show. Het geluid is niet zo ‘vol’ als bijvoorbeeld zo’n band met zo’n typische Zweedse sound, maar juist meer open en lekker duister. Ik hou daar wel veel van. Het optreden is geweldig! Zanger Daniel heeft een dijk van een stem en duikt meermaals het publiek in om te crowdsurfen. In het begin gaat dat nog een beetje onwennig omdat er eerst nog niet veel mensen aanwezig zijn. De band speelt tegelijkertijd met Cancer (grote zaal ) en Grave Miasma (kleine zaal), dus dat is wel begrijpelijk. Maar na verloop van tijd krijgt ie daar steeds meer handigheid in. Deze band krijgt een dikke voldoende!
Na wederom een eetpauze, beland ik bij Demolition Hammer. Ik wist niet echt wat ik van deze band moest verwachten, maar men blijkt een vorm van opgefokte thrashmetal te spelen. De heren op leeftijd kunnen nog steeds een prima potje spelen, maar waar het aan ligt weet ik niet, maar ik ben op dit moment niet echt in de stemming voor deze muziek en ik hou het dus al vrij snel voor gezien.
Aangekomen in de kleine zaal is het even wachten op Dead Infection. We zien een leuke, blonde bassiste, dus dat zit wel goed
. De muziek is ook prima, gewoon lekkere goregrind met wat deathmetal erin. De vocalen zijn ook lekker ziek. Gewoon raggen met die hap en dat kan deze band wel.Van een heel andere orde is Triptykon. Met een kraakhelder geluid geeft men een erg goed optreden weg. Thomas Gabriel Fischer (Tom G. Warrior) blijft natuurlijk een geweldige zanger en wind moeiteloos het publiek om zijn vinger. Ook de rest van de band staat zijn mannetje. Men speelt naast eigen werk, zoals Tree of Suffocating Souls, ook Celtic Frost materiaal, zoals Circle of the Tyrants en Morbid Tales.
Abbath mag vandaag de grote zaal afsluiten en dat is de band wel toevertrouwt, al is de setlist niet echt spannend meer te noemen. Men opent, na een Ben Hur intro, met To War! en de sfeer zit er gelijk goed in. Daarna speelt men al gelijk een oud Immortal nummer, namelijk Nebular Ravens Winter. Sterallures of niet, Abbath himself is lekker op dreef met zijn ‘crabposes’. Hij heeft al snel de lachers op zijn hand. Verder horen we nog oa Warriors, Ashes of the Damned, One by One, Tyrants, Winterbane en het optreden word afgesloten met All Shall Fall van de laatste Immortal plaat. Ik heb weer prima genoten en ik ben niet de enige, getuige de publieksreactie.
Daarna mag Impaled voor mij het festival afsluiten en doet dat prima met zijn deathmetal ala Carcass en Exhumed.
En zo komt er een einde aan 3 dagen vol met extreme metal. De dagen zijn weer voorbij gevlogen, maar ik heb het uitstekend naar mijn zin gehad, veel goede bands gezien, lekker gegeten en een hoop lol gehad. Tot volgend jaar zullen we maar zeggen!