Baroeg, Rotterdam
Het plan was om vandaag naar Arnhem af te reizen voor een deathmetalpackage, maar de in totaal 4,5 uur reistijd zag ik niet zo zitten. Een alternatief was om naar Baroeg te gaan, waar onder de noemer Conspiracy Of The Damned , twee blackmetalfestivals de handen ineen hebben geslagen. Veneration Of The Dead (zaterdag) moet ik aan me voorbij laten gaan, maar ik heb dus gekozen voor dag 2: Sathanas In Gloriam. Hoewel ik niet echt van de underground black ben, heb me toch uitstekend vermaakt met de bands van vandaag.
Traditiegetrouw mis ik de eerste band van de dag. Nadat ik het eerste biertje van de dag heb gekocht, betreed ik de zaal waar Turia net is begonnen aan zijn set. Het meurt behoorlijk naar de wierook en jawel, er staan wat kaarsen op het podium. Ook doet men niet echt aan een lichtshow; het blijft behoorlijk donker op het podium. Aan sfeer dus geen gebrek. De blackmetal door dit trio is behoorlijk snel en ietwat monotoon (er word zowat aan een stuk doorgeblast). Zangeres T doet zo te horen niet aan teksten een schreeuwt werkelijk haar longen uit haar lijf. In sommige nummers neemt de band ook wat gas terug, om daarna weer vol gas door te knuppelen. Nu ik deze review schrijf zie ik dat de band ‘gewoon’ uit Nederland komt. Als men gezegd dat de band uit Duitsland of Zweden kwam had ik dat ook geloofd. Dat zegt dus wel wat over de kwaliteit. Voor mij een prima opener dus.
De volgende band, Ultha, komt wel gewoon uit Duitsland. Het is wat drukker op het podium dan bij de vorige band. Zo maakt men maakt gebruik van sfeervolle keyboard klanken die nergens storend zijn, maar echt ín de muziek zitten in plaats er overheen. De band ken een mooie opbouw van de nummers, die over het algemeen zeer snel zijn. Maar hier en daar komen er ook wat tragere stukken in voor. Ook bij deze band weinig gebruik van de lichten, maar door de rookmachine en rood licht, ontstaat er wel een sinister sfeertje. Prima optreden!
Na wat gegeten te hebben bij de (nieuwe) pizzeria op de hoek, keren we terug in Baroeg tijdens Woe. Deze band toert samen met Ultha en muzikaal heeft men wat weg van deze band. Woe kent echter wat meer diversiteit in de muziek en de hoorbare bas geeft de muziek een wat rockerige ondertoon. Ook komen er wat deathmetal invloeden de hoek omkijken. Ik heb me in ieder geval prima vermaakt bij deze band.
Het is voor het Oostenrijkse Nahtrunar pas zijn 2e optreden ooit. In een interview las ik dat de band niet de intentie heeft om een live band te worden. Voor de organisatoren van dit festival heeft men echter een uitzondering gemaakt. Het is niet te horen en te zien dat men weinig live speelt. Integendeel, het optreden staat zelfs een huis. Muzikaal heeft het wel wat weg van de eerste lichting Noorse bands zoals Mayhem, Gorgoroth en Satyricon. Een prima optreden dus, waarbij wederom kaarsen en wierook tevoorschijn zijn gehaald om in de juiste sfeer te geraken.
Aan Inquisition de taak om deze middag/avond in stijl af te sluiten. Deze 2-mans band stond al eerder op de planken in Baroeg. Het eerste wat opvalt zijn 2 grote baniers aan weerszijden van het podium. Aan aankleding dus geen gebrek op het podium. Ook zijn er aan weerszijden 2 microfoons neer gezet. Zo beperkt zanger/gitarist Dagon zich niet tot het gebruik van 1 microfoon, maar dartelt vrolijk rond op de bühne. Zijn zang heeft naar mijn mening wel wat weg van die van Abbath, alleen is het meer een soort van grommen. Ik moet er haast een beetje om lachen. Muzikaal staat het echter als een huis en heeft het ook veel weg van (oude) Immortal. Een prima afsluiter!