23-01-2016: Kurb Saatus + 2 @ Get Rhythm, Ridderkerk

[MetalJan]

Zaterdag 23 januari
Get Rhythm, Ridderkerk

Ceremony
Officium Triste
Kurb Saatus

Zo, eindelijk weer eens Kurb Saatus op de planken. Eind november van het vorige jaar ging het comeback optreden in Gorinchem op het laatste moment niet door, vandaag in Ridderkerk dus wel. De band is door het vertrek van Erica gereduceerd tot een viertal. De band bestaat nu dus uit Hans (drums), Ed (gitaar), Corné (gitaar) en Erik (basgitaar en zang). Tien jaar geleden was het laatste optreden (toen nog zonder Corné), maar de band heeft in die tijd niet stil gezeten. Integendeel, men oefende elke week. Dat heeft zo zijn vruchten afgeworpen. De band speelt lekker strak en degelijk. Van zenuwen hebben de heren geen last, zo blijkt. Erik is een perfecte frontman; zijn grunts gaan door merg en been. Mocht de band in het verleden nog bekend staan als death/doom, tegenwoordig is het melodieuze death wat de klok staat. De nummers zijn vrij lang, maar blijven boeien. De band speelt voornamelijk nieuw materiaal, dus helaas geen ‘old time favorite’ als Never Forgotten. Maargoed, ik ben allang blij dat de band weer de weg naar het podium heeft gevonden. Hopelijk hoeven we niet weer 10 jaar te wachten op het eerstvolgende optreden.

De volgende band behoeft eigenlijk geen introductie; het zijn de mannen van de Rotterdoomse band Officium Triste. Maar ook zij hebben een primeur. Het is namelijk het eerste optreden van bassist Theo Plasier in de gelederen. De band speelt oa On the Crossroad of Souls, The Wounded and the Dying , The Pathway (Of Broken Glass), The Silent Witness en This Inner Twist. De band is in goede doen en doet het goed onder de aanwezigen. Wat heet, de zaal is behoorlijk vol met voornamelijk oudere jongeren. Daarnaast kom ik ook veel bekenden tegen uit Baroeg en Elektra. Officium Triste besluit hun optreden met het prachtige My Charcoal Heart.

En dan is het de beurt aan het voor mij onbekende Ceremony. Ook zij spelen een comeback optreden; het laatste was alweer zo’n 20 jaar geleden! Het kan dus nog langer, haha. De band tapt uit het vaatje deathmetal ala Sinister, maar dan wat donkerder. Ook komen er wat invloeden van Bolt Thrower boven drijven. Niet zo gek dus dat men die band covert middels het nummer Cenotaph. Aan het einde van de set mag een bevriende zanger nog een nummertje meedoen en zo komt er een einde aan een goede avond metal in Ridderkerk!