24-04-2016: Borknagar + supports @ Baroeg, R'dam

[MetalJan]

Zondag 24 april
Baroeg, Rotterdam

Vandaag in de Baroeg staan 3 bands, te weten het Zweedse Diabolical en de twee Noorse bands Kampfar en Borknagar. Die laatste bracht onlangs hun tiende plaat uit, genaamd Winter Thrice.

Allereerst mocht Diabolical ons opwarmen met hun death/thrash. De band stond vorig jaar op het helaas veel te vroeg afgelopen Stonehenge festival, maar daar had de band niet echt een goede indruk op me achter gelaten. Ook vanmiddag gebeurt dat niet. Aan het enthousiasme van de band zal dat niet liggen, al is dat wel een beetje over de top, middels het meermaals ‘Come on’ schreeuwen en het hey, hey, hey scanderen, tot vervelens toe. Ook de pakjes (lees kapotgescheurde kleding) zien er wat kolderiek uit. Muzikaal valt het me ook een beetje tegen. Begrijp me niet verkeerd, de muziek zit aardig in elkaar, alleen gaat het een beetje van de hak op de tak. Vette stukken worden afgewisseld met stukken die de vaart uit de muziek halen, zoals rustig gitaargetokkel en dat is jammer.

De volgende band is Kampfar. De band, onder leiding van zanger Dolk, weet wel hoe je een vet optreden neer moet zetten. De zaal zit inmiddels behoorlijk vol en geniet van de pagan black metal van het viertal. De stuwende muziek klinkt lekker vet. Helaas kan ook Dolk het hey, hey, hey scanderen niet laten. Aan de andere kant is het ook allemaal wat minder serieus dan bij andere black metal bands; zanger Dolk komt erg sympathiek over en dat is natuurlijk ook wat waard.

Borknagar mag de avond in stijl afsluiten. En na een wat stroeve start, lukt dat ook prima. Stroeve start? Jawel, in het begin klinken de vocalen van inval zanger Athera (ex-Suspiria) allemaal net even te hoog, waardoor ik meerdere malen aan een power metal zanger moet denken. De zangers Vortex en Lazare klinken daarentegen wel prima. Of het door het steeds beter wordende geluid, of het feit dat de band naarmate de set vordert wat oudere nummers brengt weet ik niet, maar het lijkt wel of de zang wat minder hoog word. De hoge zang is nog wel het geval bij de eerste nummers van de set zoals The Rhymes of the Mountain, Epochalypse en Oceans Rise. Ook komen er wat oudjes voorbij middels Ad Noctum en The Eye of Oden. In de vorm van Dauden komt er ook een nummer voorbij van het debuut, gevolgd door The Dawn of the End van The Olden Domain plaat. Na al dit moois gaat de band even van het podium af, om snel weer terug te keren voor een toegift. Die krijgen we in de vorm van Colossus en Winter Thrice. Een prima afsluiting van een prima optreden, wat dus wel even tijd nodig had om op gang te komen.