PoGo, Gorinchem
Op een zonnige en warme zondag loop ik vanaf het treinstation naar concertzaal PoGo in Gorinchem. Het is mijn eerste kennismaking met het gebouw en ik moet zeggen dat de zaal de zaken goed voor elkaar heeft. Mooie entree, dito zaal, bar en zitgelegenheid. Prima in orde.
Het is nog vrij rustig in de zaal als Art Of Pain mag aftrappen. Helaas blijft het gedurende heel de dag vrij rustig in de zaal, maar daarover later meer. De band speelt voornamelijk heavy metal met een vleugje thrash. Zangeres Janneke heeft daarbij een prima strot en past prima bij deze metal. Het is voornamelijk mid-tempo wat deze band ons voorschotelt, maar ook komt er nog een ballad voorbij. Al met al een prima opener.
Procreation uit Zwolle is de volgende band en maakt een goede indruk op me. Ik moet herhaaldelijk aan Morbid Angel denken. Niet alleen op het muzikale vlak, maar de vocalen van zanger Mark lijken verdacht veel op die van David Vincent. Het materiaal is voornamelijk snel, maar hier en daar komen ook wat tragere stukken voorbij. Lekker optreden!
Ceremony heb ik eerder dit jaar al aan het werk gezien in Ridderkerk. Dit keer vinden we Erik (Kurb Saatus) terug als bassist bij de band. Old school death, ala Sinister is wat de band ons brengt. Niks op aan te merken. Het is jammer dat het zo rustig is in de zaal. Hooguit een man of 10.
Het Braziliaanse Land Of Tears is de eerste buitenlandse band van vandaag die zijn kunsten mag vertonen. Ik moet bij het materiaal aan een band als Kataklysm denken. Prima uitgevoerd trouwens, al mag het hier en daar wel wat afwisselender. Gelukkig hebben wel wat meer mensen de weg naar de zaal gevonden.
De eerste keer dat ik Disquiet zag (eveneens in Gorinchem) kon me dat niet echt boeien. De band heeft wat bezettingswisselingen gehad en is er zeker op vooruit gegaan. De muziek is nu veel dynamischer en ook de zang is beter geworden. De band heeft ook wat fans meegenomen, maar opnieuw is het niet echt druk in de zaal. De meeste mensen zitten aan de bar, zijn buiten of eten wat. Als ze dat nou doen tussen de bands door, dat is ook leuker voor de bands zelf. Maarja…
Amken uit Griekenland houdt niet van langzaam, zo bewijzen ze met hun snelle thrash. Niet lullen, maar gas geven. Als iemand verteld had dat de drummer 14 jaar is, had ik degene geloofd, want die ziet er zeer jeugdig uit. Drummen kan ie wel! Het nadeel van deze soort thrash is dat er weinig afwisseling in zit en na een half uurtje slaat dan ook de verveling wat toe. Toch maakt het enthousiasme van de heren een hoop goed.
Aan de dames van Nervosa de taak om deze zwoele avond af te sluiten. Dat kun je wel aan deze band toe vertrouwen. De thrash is wat afwisselender dan bij de voorgaande band, zo komen er ook wat groove stukken voorbij. En eerlijk is eerlijk, het oogt natuurlijk ook mooier
Om nog een cliché uit de kast te trekken; De dames staan hun mannetje. Ik weet niet waar de mensen vandaan zijn gekomen, maar nu staat de zaal aardig vol. Zowel band als publiek geniet van het optreden en kan dus met tevredenheid, dan wel van het podium stappen, dan wel huiswaarts keren.